Wat een pech…..

Afgelopen weekend m’n eerste lekke autoband! Echt enorm balen, ik was onderweg naar m’n appartement….en ik dacht het lijkt net of ik een lekke band heb (vaag geluid)…Toch maar even stoppen om het te checken. Ik had de autodeur open en zag het direct De linker achterband….bijna plat..
Lastig en dat op zaterdagavond om 18.15 uur, dan is hier op Aruba alles bijna gesloten. De autoband verwisselen vond ik op dat moment geen optie, want met een ½ uur zou het donker zijn en dan stond ik daar aan de kant van de weg met allemaal (straat -) honden om mij heen. Dus er was volgens mij maar 1 optie. Heel voorzichtig doorrijden met 10km per uur kwam ik thuis. Ik denk tot irritatie van veel automobilisten, aangezien er filevorming achter mij ontstond ;) Files zijn er ook hierop Aruba! Hoe is het mogelijk! Hahahaha
Zondag had ik een dagdienst. Nu was de vraag:” Hoe kom ik op mijn werk?” Lopen is echt te ver…
Een paar collega’s gebeld, die namen niet op. Gelukkig zag de huurbaas ,(Die voor een weekje over is uit Nederland.) dat ik kwam aanrijden met een lekke band en hij bood mij hulp aan en wilde mij de volgende ochtend zelfs een lift geven naar het HOH! Ik dacht daar ga ik dankbaar gebruik van maken. Vond het super dat hij dit wilde doen! Ik moest wachten tot maandag om met de auto naar de garage te kunnen en de band te laten repareren. ’s Middags werd ik thuis gebracht door collega Katrien! Thanks! Echt top.
Maandag zou ik de nachtdienst in gaan, dus ik dacht dan heb ik de hele dag de tijd voor m’n car!
Dit zou de eerste keer in mijn leven worden dat ik een autoband zou moeten verwisselen! Vol goede moed begonnen. De huurbaas die een paar appartementen verder bivakkeert kwam naar buiten lopen en heeft mij geholpen! Het is wel handig om eerst de moeren los te draaien en dan de auto omhoog te krikken ;) De kleine reserveband er op en vervolgens naar de gargage Gotcha gereden en de band laten vervangen. Ik dacht dan zal ik ondertussen de reserveband er afhalen. Dat wilde de automonteur niet, hij zou het voor mij doen! Beter, kreeg ik tenminste ook niet van die vieze, roestige en vette handen! Dit liet ik dan ook graag aan de automonteur over. Dit was ik 20 minuten gefikst. En dat voor 25 AWG. Ik weer blij, kon ik mij tenminste weer verplaatsten.

Meteen naar de Aloë – fabriek gereden..dit was de derde poging om de fabriek te vinden en ik heb de fabriek gevonden! De vorige twee keren heb ik gewoon niet goed gekeken. Nu denk ik: Hoe heb ik dit kunnen missen?!. Eerst een introductiefilm gezien over de geschiedenis van de aloë vera – plant etc. Hierbij was een groep Amerikanen was ook van de partij. Ik kon er niets aan doen, maar er zat een Amerikaanse vrouw zo enorm dik!Dat ik continue werd afgeleid…..hoe is het mogelijk….het mens zakte bijna door de hoeven…Obesitas ten top!

’s Middags heerlijk een poosje naar de beach geweest. Terug gereden naar huis en ik rij de zandweg in waar ik aan woon …Ik dacht het zal toch niet waar zijn? Ik hoorde weer dat ‘beruchte’ geluid. Ik netjes de auto geparkeerd. En ja hoor….m’n rechter voorband lek! Agrhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh…………………
Weer een LEKKE BAND! Eerst maar eens collega’s gebeld, want jullie lezen het goed het was18.30 uur en alles was alweer gesloten. Ik moest echt vervoer zien te krijgen voor naar mijn werk. En dan zou ik de volgende dag die lekke band wel weer regelen. Gelukkig wilde Marcel mij wel even op komen halen! Hopi danki!
Een ½ uurtje later komt de huurbaas aan de deur en zegt: ‘Heb je al gezien dat je weer lekke band hebt?’ Ja klopt…. PECH, PECH…! En bood zijn hulp aan! Erg aardig. Ik had nu al vervoer, dus het grootste probleem was opgelost.

Dinsdag ochtend kwam ik thuis van m’n werk en dacht ga meteen aan de slag met de lekke autoband. Dapper begonnen….Eén Moer zat enorm vast. Ik was moe en mijn humeur werd steeds beter ;) (Ik had al zin om met een flinke kei te rammen op de sleutel, zodat de moer los zou schieten.) Maar ik dacht laat maar, eerst slapen en poging twee komt dan wel! Zes uurtjes later stond ik weer naast de ‘car’ en ik dacht het zal mij lukken! Ik een grote steen opgezocht en flink staan beuken op de sleutel en YES….de moer ging los! De lekke autoband verwijderd en de reserveband er opgezet. Ik wordt er steeds handiger in ;) Nu niet naar de garage gegaan, maar naar een ‘Tire repare shop’, hier repareren ze de hele dag autobanden en het is nog een stuk goedkoper, namelijk 13 AWG! Deze tip kreeg ik van een medewerker van de garage. De Arubaanse mannen die hielpen, waren allemaal even vriendelijk en behulpzaam en wilden mij zelfs wat beter Papiaments leren. Dat kan ik namelijk nog steeds niet echt spreken. Op een paar ‘standaard’ woorden/zinnen na. Ik weer helemaal happy toen de autoband er weer op zat en ik weer in m’n ‘car’ kon stappen, richting huis.
’s Middags nog even wat actieve activiteiten ondernomen en nadien stap ik in de ‘car’..en ik zie tot mijn verbazing dat de gerepareerde autoband al weer zacht is.
Direct terug gereden naar de ‘tire repare shop’, en de Arubaanse monteurs zeiden al; Je vind het hier zeker wel heel gezellig? Dat je er nu alweer bent! Stelletjes grapjassen. Ze hebben mij weer prima geholpen en ik hoop dat de autobanden het nu even volhouden. Afwachten maar…….
Als ik genoeg heb van het werken in de zorg, kan ik altijd nog bij een tire repare shop gaan werken! Banden verwisselen ben ik ondertussen een kei in geworden! Hahhaha…


De afgelopen dagen in het HOH m’n eerste CPR (cardio pulmonale reanimatie) gehad. De patiënt kwam binnen via de SEH met een CPR en werd aldaar met succes gereanimeerd en (gedeeltelijk) gestabiliseerd en vervolgens naar de intensive care getransporteerd, omdat er tegelijkertijd nog 2 CPR’s binnen kwamen.
Op de intensive care kreeg de patiënt weer een asystolie (Is het ontbreken van elektrische activiteit van het hart, hierbij staat het hart ook altijd stil.) En kon de CPR weer herstart worden. Na een ½ uur had de patient nog steeds geen ritme. De arts gaf opdracht om de reanimatie te staken. De andere twee CPR’s hebben de intensive care niet meer bereikt en zijn op de SEH overleden.

Ook in de afgelopen nacht kregen we het CPR – sein. Een jonge patiënt van 28 jaar op de dialyse
Helaas was dit ook geen succesvolle reanimatie en is ook deze patiënt overleden.